De de dag van opname

Dinsdag 8 november 2005
Vandaag heeft Vera weer met de huisarts gebeld. Ze gaf aan dat de dokter niet langs is geweest. Volgens de assistente stond er in de computer wel dat de dokter langs is geweest. Vera zei dat alleen niet het geval is geweest en zei vroeg of de dokter alsnog langs kon komen. Weer kreeg ze het antwoord of ik niet zelf kon komen. Vera legde voor de zoveelste keer uit dat dit niet mogelijk was. Ik werd zo boos dat ik tegen Vera zei: ik ga zelf wel naar het spreekuur. Zo goed en zo kwaad als ik kon heb ik mijn fiets gepakt en ben richting de huisarts gaan fietsen. Normaal doe ik er 10 min over om naar te praktijk komen. Ik heb er deze keer ongeveer een half uur over gefietst, want bij elke trap die ik deed werd het zwart voor mijn ogen en werd ik duizelig.

Aangekomen op de praktijk moest ik nog een half uur wachten voordat ik aan de beurt was, terwijl iedereen zag dat er iets ernstigs aan de hand was.

Eenmaal bij de huisarts zei hij met een lach: Ik had het er vanochtend nog met mijn assistent over dat ik gisteren iemand vergeten was en dat was jij. Ik liet mijn arm zien en hij keek er even naar. Toen werd hij ook even stil en zei dat ik maar eens naar het ziekenhuis moest gaan, omdat hij er ook niets meer aan kon doen.

Hij heeft meteen de EHBO gebeld en ik kon meteen komen. Ik moest eerst met de fiets naar huis en Vera bellen. Daarna zijn we met de bus naar het ziekenhuis gegaan. Volgens de verpleging in het ziekenhuis had de dokter me direct met de ambulance naar het ziekenhuis moeten laten brengen, want ik was helemaal niet in staat om met het openbaar vervoer te reizen. Eenmaal bij de EHBO moesten we nog even wachten. In een mum van tijd stonden er verschillende artsen om mij heen. Zij stonden in eerste instantie voor een raadsel. Zelfs de bacterioloog kwam erbij. Het werd al heel snel duidelijk dat het hier niet om een allergie ging. Een van de artsen zei meteen al dat ik zeker een week in ziekenhuis moest blijven. Er werd meteen bloed afgenomen, vocht uit de blaar gehaald en een stukje weefsel uit mijn arm genomen om deze op kweek te zetten. Na een tijdje werd ik met een rolstoel naar afdeling H3 (chirurgie) gebracht. Het werd al snel duidelijk dat het hier om een bacterie ging, maar niet wetend om welke bacterie het ging. Ik kreeg meteen een infuus met antibioticum en penicilline.
 

Lees verder november 2005