Oktober 2011

Maandag 3 oktober 2011
De hand was weer dik en rood en de wond was licht ontstoken. Ik ging bij de huisarts langs voor een verwijsbrief voor een second opinion. Ik liet haar mijn hand zien en zij vertrouwde het niet. Dus ik kon meteen even langs de EHBO in het UMC. Daar aangekomen werd meteen bloed afgenomen en ik kreeg meteen weer antibiotica voorgeschreven, maar deze keer in tabletvorm. De arts vond het niet nodig om mij op te nemen en ik moest de dag erop terugkomen.

Dinsdag 4 oktober 2011
Vandaag op controle geweest en volgens de arts in het UMC zag de wond er goed uit en als er binnen 2 dagen geen verbetering in de wond was dan moest ik contact opnemen met de chirurg in het Antonius ziekenhuis. Dus ik kon weer vertrekken. Onderweg naar huis belde ik met het Antonius ziekenhuis. Ik legde uit wat er aan de hand was en dat ik een afspraak wilde maken. De assistente gaf aan dat de chirurg mij meteen wilde zien, want hij wilde geen risico nemen. Dus ik kwam op de EHBO en de chirurg zei dat hij de antibiotica via het infuus verder wilde doorzetten. Ik werd dus weer opgenomen. Er was geen plek in Nieuwegein en daarom werd ik met de ambulance naar het Oudenrijn Ziekenhuis in Utrecht gebracht.

Woensdag 5 oktober 2011
Vanochtend was Vera op bezoek geweest en later kwam de arts ook even langs. Ik voelde me best wel goed. Maar later op de middag zat ik wat te lezen en toen werd het steeds zwart voor mijn ogen en mijn hand werd erg dik en roder. Ik verging van de pijn. De arts was erbij geroepen en even later kwam de chirurg er ook bij. Die besloot dat ik met spoed geopereerd moest worden, maar dat moest wel in Nieuwegein gebeuren. Ik werd gereed gemaakt en werd weer met de ambulance naar Nieuwegein gebracht. Hier stond de chirurg al op ons te wachten. Ik werd meteen naar de operatiekamer gebracht en 2 uur later werd ik naar de afdeling gebracht. Na 7 dagen mocht ik weer naar huis.

Vrijdag 14 oktober 2011
Het was weer zover vandaag. Stond onder de douche en zag ineens dat het water erg rood was. Dus ik keek naar mijn had en de wond was weer open. Ik ging onder de douche vandaan en ging de wond goed verbinden. Maar het bleef bloeden. Dus ik maar weer naar het ziekenhuis om de wond te laten zien. Ik dacht ik ga wel met de bus, maar onderweg naar de bushalte liep het bloed langs het verband. Dus ik de overbuurman bellen en die heeft mij naar het ziekenhuis gebracht. De buurvrouw had mij een theedoek gegeven. De theedoek was helemaal rood toen ik in het ziekenhuis aankwam. Achteraf bleek dat er een ader was gesprongen. De arts heeft deze gehecht en ik kon weer naar huis.  s Avonds zaten Vera en ik op de bank televisie te kijken en ik zag dat het verband weer rood werd. Dus ik weer bellen met de EHBO en ik moest weer terug komen. Nu bleek dat er nog een bloedvat was gesprongen. Deze werd ook gehecht en er werd gekeken of ik niet teveel bloed had verloren. Dat was gelukkig niet het geval. Ondertussen had ik een onderzoek gehad in het UMC bij de afdeling Interne Ziekten. Uit het  onderzoek is vast komen te staan, zoals men al eerder dacht, dat ik een auto-immuunziekte heb. Op dat moment had ik ook bloedarmoede. Over twee maanden moet ik terugkomen voor weer een bloedonderzoek.